Jolien en Anneleen in Gambia: Goodbye holiday, goodbye family !

Liefste lezers,

Hierna een nieuw verslag van wat Anneleen en ik vorig weekend gedaan hebben. Sorry voor de vertraging, maar de slechte internetverbinding in het internetcafé heeft ervoor gezorgd dat dit bericht nu pas kon gepost worden...

Leuk weetje: zaterdag 6 april was het in Gambia 'cleaning day'. Dit houdt in dat er van de bevolking verwacht wordt dat zij van 9 u. tot 13 u. hun hebben en houden opkuisen. Met andere woorden de straten worden in opdracht van de president één keer per maand schoongemaakt (dit is wel eens nodig als je weet dat bijna iedereen zijn afval zomaar op straat gooit!). Wat wij echter niet meegerekend hadden in onze planning is het feit dat het verkeer die voormiddag nagenoeg stil viel. Bijgevolg viel de uitstap naar Barra (gelegen aan de overkant van de Gambiarivier) voor de familie van Jolien in het water. Na 3 uur wachten en hopen dat de boot vol zou geraken, hielden ze het voor bekeken en keerden ze terug naar het hotel. Toch was de uitstap niet verloren, want ondertussen leek het voor hen alsof ze in een film beland waren. Heel wat verwonderlijke acties passeerden hun ogen: passagiers die, op de schouders gedragen, werden ingeladen (of weer uitgeladen), vermoeide kinderen die weenden, een moslim die plichtsbewust ging gaan bidden, een aankomende boot met alle heisa erbij, afval dat op het strand werd opgeruimd en verbrand...
’s Namiddags wandelden we nog eens samen met de familie van Jolien door de straten van Banjul. We brachten een bezoekje aan de tailor (= de plaatselijk kleermaker) en onze vorige huisbaas Sony. Opnieuw deden we heel wat indrukken op.

Zondag 7 april hadden we terug met onze vriend Seedy afgesproken om een uitstap te doen. Omdat het een lange dag ging worden, wilden we al om 9 uur vertrekken, maar uiteindelijk was het 9 u.45 wanneer Seedy kwam opdagen (volgens Afrikaanse gewoonte). Nadat we over de prijs van onze taxi (een aftandse Renault Espace mét chauffeur) hadden onderhandeld, konden we eindelijk vertrekken!

Wat deden we tijdens onze dagexcursie?

Bezoek aan een voetbalploeg in Banjul
Iedere zondagvoormiddag wordt er getraind. Musa, een buur waarmee we goed overeenkomen, had ons uitgenodigd om een match bij te wonen. Wie dacht een mooi afgewerkt grasveld te zien, kwam bedrogen uit... Musa en zijn coach waren heel gelukkig met de nieuwe uitrusting die we hen schonken: toevallig in de kleuren van hun ploeg!

Bezoek aan een islamitische school (lagere + middelbare school) in Brikama

We bezochten een school van 700 leerlingen, waar 20 leerkrachten les geven in het Engels en in het Arabisch. Het was wel nog paasvakantie, maar we konden toch meegenieten van de sportdag. Er werd voetbal gespeeld en de andere leerlingen konden toekijken, zingen, muziek maken. Er ontstond een hels lawaai toen er werd gescoord. Alle kinderen sprongen recht en liepen naar de winnaars!
We kregen ook een rondleiding in de klasjes, die klein en heel sober waren. Hier en daar waren er oude bankjes die stuk waren. Er was niets van muurbekleding: geen posters of ander didactisch materiaal.Op een oud versleten bord aan de muur konden we nog de laatste les lezen. In het bureau van de directeur zagen we enkele boekjes die de leerlingen gebruikten. De leerkracht Engels en de directeur die ons rondleidden waren heel gelukkig met de geschenkjes die we voor hun school meebrachten: stiften geschonken door Fun en balpennen en blocnotes geschonken door onze familie. Bij de school was er ook een tuintje en een waterput (zonder deksel!) om het tuintje van water te voorzien. De school kon ook gebruik maken van de plaatselijke moskee.

Strandwandeling op 'Paradise Beach' bij Sanyang

Dit is een toeristische trekpleister. Op dit strand zagen we allerlei versgevangen tropische vissen: van lady fish, bongo fish, butter fish, barracuda (of zeesnoek) tot mussel fish (een soort reuzemossel). Een aantal van deze vissen worden in de hotels geserveerd.

Het vissersdorpje Tanji
De visgeur overheerste al toen we het dorpje binnenreden. We konden onze ogen niet geloven hoeveel vis hier op verschillende manieren (gerookt, gezouten) bewaard wordt. Tanji is bekend voor het exporteren van zijn vis naar andere Afrikaanse landen. Verschillende afgedankte diepvriezers uit Europa bewijzen hier nog een laatste dienst om de vis in te bewaren. Rond 16 u. kwamen de vissers met hun vangst aan wal. Er werd vis verkocht, gekuist, weggebracht... We kwamen ogen tekort om alle activiteiten op dit drukke strand gade te slaan.

De woodcraft market in Senegambia
Een ideale plaats voor ons om prachtige handgemaakte souvenirtjes aan te schaffen. Opnieuw was afdingen hier de boodschap!