De eerste week zit erop

Dag beste bloglezers,

We kregen al heel wat positieve reacties i.v.m. onze blog. We nemen daarom graag dubbel de tijd om jullie opnieuw op de hoogte te houden van onze avonturen.

Terwijl we dit bericht aan het typen zijn, genieten we van de Afrikaanse muziek in de straat ter gelegenheid van het ‘Name Giving feest’. Dit is een feest waarbij het kind zeven dagen na de geboorte een naam krijgt. Normaal kunnen we binnenkort ook dergelijk feest bijwonen. Onze oordopjes zullen vanavond/vannacht dus opnieuw van pas komen zodat we morgen uitgerust aan een nieuwe werkweek kunnen beginnen.  Deze week werken we terug op pediatrie van 14u tot 20u, de laatdienst dus.

Zoals we in ons vorig blogbericht lieten weten zijn we voor alles geslaagd. Onze nieuwe Gambiaanse vrienden leefden met ons mee en waren natuurlijk ook blij voor ons. Ook hier kon dit niet onopgemerkt voorbij gaan, maar we verwachten wel nog een feestje in België! ;-) Vrijdagavond vierden we dit in Senegambia. De taxi kwam ons voor de deur ophalen. Eens in Senegambia aten we ons buikje rond met kip/varkensvlees en frietjes. Daarna dronken we nog iets in een pub. Het was raar om opeens terug zoveel blanke mensen rondom ons te zien, want in Senegambia zijn er veel meer hotels, veel meer toeristen en is het uitgaansleven aanwezig. Rond een uur of 1 lagen we terug onder ons muskietennetje. De Gambianen vertelden ons dat ze al van woensdagavond tot zondagavond uitgaan. Als je dus dacht dat Gambianen iedere avond thuis zitten ben je behoorlijk verkeerd.

Zaterdagvoormiddag deden we voor de eerste keer de handwas. Als echte huisvrouwen stonden we onze kleren te schrobben met onze meegebrachte Belgische Dash en Wipp producten. In enkele uren tijd was onze was droog. Volgens onze huisbaas zijn we echte Gambiaanse vrouwen aan het worden (of doen we toch ons best!)

Zaterdagavond konden we meegenieten van een Afrikaans trouwfeest. Ambiance ontbrak hier zeker niet, lang konden we niet onopgemerkt blijven neerzitten op onze stoel. Jong en oud, zwart en blank (Zweedse vrienden van het bruidspaar, een Nederlandse vrijwilligster en wij natuurlijk) dansten mee op de verschillende Afrikaanse muziekstijlen. Ook hier werden al snel lekkere hapjes onder onze neus geschoven. De volgorde/combinatie van hapjes is ons nog niet heel duidelijk.

1. Rijst
2. Gefrituurde hapjes (loempia, worstenbroodjes, visballetjes) met cake
3. Chocoladetaart met zoete afwerking
4. Puree, kip, varkensvlees, sla, groentjes
5. Fruit

Wij, als echte Gambiaanse vrouwen, mochten zondag met de handen uit één pot mee-eten. Dit was even wennen, maar het viel al bij al nog goed mee. Anneleen is linkshandig en daarom was het dubbel opletten dat ze haar linkerhand niet zou gebruiken.

Buiten deze activiteiten hielden we ons ook nog met het schoolwerk bezig. Zondag stond het eindwerk op het programma. Als kleine ontspanning gingen we even een luchtje scheppen aan het strand. We dachten er even te blijven en een kleurtje bij te krijgen, maar lang heeft dit niet geduurd. Er was behoorlijk wat wind en bewolking.

De eerste (niet ernstig) zieke is gevallen… Anneleen heeft een verkoudheid! Gelukkig waren we hier op voorzien en hebben we genoeg zakdoekjes en wc-papier meegenomen. De frisse wind van dit weekend, de ventilator op de kamer en de taxi’s die met open vensters rondrijden hebben hier zeker mee te maken.

Groetjes en tot de volgende,

Jeinaba en Fatou,

xxx